تازه امروز دیدم فیلمی رو که چندروزی هست دست به دست میچرخه، شاید اگه اونهمه بی نظمی نبود، شاید اگه اون سوال بی ربط نبود، بازیگر مورد علاقم مثل همیشه آروم و متین برخورد میکرد، بی حاشیه.
بهناز جعفری رو دوست دارم، شناخت کاملی درموردش ندارم اما از بازیهاش همیشه خوشم میومد، بنظرم کسی میاد که سطحی نگر نیست و نیست هم واقعا، اما چطور میشه چنین کسی انقدر سریع جوش بیاره؟ خب این سوالیه که منو شما نمیتونم بهش جواب بدیم، منو شما فشار روی ایشون و ناراحتی های ذهنی و جسمی ایشون رو تحمل نکردیم، ازشون خبر نداریم، خیلی ساده منظورم اینه که، ما بهناز جعفری رو نمیشناسیم. از این هم خبر نداریم که وضع بیماری ایشون چقدر بده.
به اصل درگیری هم کاری ندارم، نه سریال رو دیدم، نه سریال شناسم، نه حتی اگه ببینم میتونم تشخیص بدم کپی کار دیگه ای هست یا نیست، اما چیزی که میدونم اینه که خیلی ها از خیلی های دیگه تاثیر میپذیرن و این چیز غریبی نیست، حداقل چیزی نیست که کسی بخاطرش محکوم بشه.
این الگو اما زیاد تکرار شده، سلبریتی هایی که با خبرنگارها بحث کردن و نهایتا بهشون توهین کردن، یا برخورد فیزیکی حتی، تو محکوم بودن این رفتار شکی نیست، اما میتونیم صرفا از روی این رفتار بگیم سلبریتی مورد نظر انسان نیست؟ بی ادبه؟ فکر نمیکنم. یه تنه به قاضی رفتن تنها باعث میشه تصویر کامل رو نبینیم. بقول نویسنده اثر، بهناز جعفری بودن کار سختیه ...
بجای اینکه وقتی خبری رو خوندید برید زیرش و توهین کنید، یادتون بیارید که هنرمندا هم آدمن، افرادی که نورافکن ها روی اونا متمرکز شدن هم آدمن، ناراحت میشن، عصبی میشن، اشتباه میکنن.
بهرحال من بهناز جعفری رو دوست دارم و این برخورد تندش با خبرنگار دلیل نمیشه من بهش توهین کنم یا مورد تند ترین نقدهام قرارش بدم.
