داشتم به این سوال فکر میکردم که "باید با زندگیم چیکار کنم؟"، منظورم هم هدف زندگی و اینا نیست فقط اینکه چیکار باید کرد تو این زندگی، نه از این دیدگاه که "چی درسته؟" از این دیدگاه که "چی خوبه؟" چون از دیدگاه اول هممون میدونیم چی غلطه و چی درسته، ولی تو سوال دوم همچین علامت سوال خیلی بزرگ جلوه میکنه، مثلا اینکه حسابدار خوبه یا مهندس نرم افزار؟ شاید یه فردی کل زندگیش رو کار کنه و تمام درآمد حاصل ازش رو صرف خیریه بکنه، میشه گفت این فرد خوب زندگی کرده، ولی یه چیزی اینجا باز میلنگه، خوب زندگی کردن بنظرم چیزی متفاوت از بسادگی کارهای خوب کردن میاد .
سوالات زیادی هست که ذهن بشر رو از ابتدا درگیر خودش کرده، ولی بنظرم این سوال که باید چیکار بکنیم رو میشه سخت ترین سوال فلسفی بشر تو زندگیش درنظر گرفت، حتی سوالهای دیگه هم در جهت کمک کردن به این سوال پرسیده میشن، مثلا میپرسیم "خدا هست؟" اگه هست خب حالا با زندگیمون چیکار کنیم، اگه نیست چیکار کنیم؟
از فلسفه بودای شرق تا اگزیستیالیسم غرب همه اومدن که این سوال رو جواب بدن، جوابهای متفاوت، بودا میگه نمیشه به این سوال جواب داد، پس بیخیالش میشیم ! اگزیستیالیسم میگه حالا که نمیدونیم جواب چیه و از اونجایی که بالاخره باید یه کاری بکنیم دیگه تو زندگی، آزادیم که جواب خودمون رو بسازیم .
مهم نیست کدوم یک از این استراتژی/ایدئولوژی/مذهب یا هرچیزی که بهشون میگین رو انتخاب کنین، تهش باید خودتون رو محدود به یه سری قوانین بدونین و درجهت پیشفرض قرار داده جلو پاتون حرکت کنید، اکثرا هم نمیتونیم، اگزیستیالیست واقعی کیه؟ مسلمون واقعی؟ ساینتولوژیست واقعی؟ عرفان حلقه چطور؟! شما انتخاب کنید -ایسم دلخواهتون رو، تو هیچکدوم اینها مردم حتی نمیتونن این مسیر پیشفرض که جلو راهشون قرار داده شده رو طی کنند، یا کلا بیخیال هدف شدن و فقط اسما به یه مکتبی مذهبی دینی تعلق دارن، یا خیال میکنن دارن به سمت هدف میرن و البته فقط هم فکر میکنن که دارن میرن ! بنظرم میرسه یه مکتب نمیتونه برای هزاران/میلیونها نفر راه رسیدن به هدف باشه، بنظرم هرکسی مسیر خودش رو باید جدا از کس دیگری پیدا کنه .
سوپرمن باید باشی که بتونی چنین مسیری رو طی کنی، باید نیچه باشی تا بتونی محدودیتهای دینی رو کنار بزاری، که ضابطه های اجتماعی برات مهم نباشه، که مکتب خودت رو بسازی و خودت مسیرت رو پیدا کنی .بودا هم شاید چنین حرفی رو داره میزنه، وقتی میگه همه میتونن به enlightenment برسن، به روشندلی، روشنفکری، آزادگی، اینا همه ترجمه شده غایت و هدف درنظر بودا هستند، ولی وقتی نمیگه چطوری، وقتی روش جلوی پات نمیزاره، یعنی چی؟ خب بودا خیلی دموکرات تر از خیلی مذاهب دیگست، اونجا باید آدم خوبی باشی تا تو چرخه تناسخ صعود کنی، اما چجور آدم خوبی؟ دقیقا باید چیکار کنی؟ جواب بودا اینه که هرکاری کردی کردی، خوب باش فقط، هدف اینه . اگر بودایی باشی جواب پیشفرض خیلی کلی هست، خوب بودن، مسیر رو خودت باید پیدا کنی، خودت بودای خودتی . البته این نوع ایدئولوژی ها همیشه مورد نقد پوچ گرا بودن و رئالیست نبودن واقع شدن ولی برای من همیشه جذاب بودن .
الان اکثر متونی که در باب علوم اجتماعی میخونم میخواد این فاصله و گَپ بین عطش ما به پیدا کردن جواب و ایدئولوژی هایی که میگن "جواب مشخصی نیست" رو پر کنه، 6 میلیون ساله انسان روی زمین بوده، 200 هزار ساله انسان تکامل یافته داره زندگی میکنه، انسان 200 ساله صنعتی شده ولی هنوز دقیقا نمیدونه باید با زدنگیش چیکار کنه :)
+ هوای ما اینجا اینطوریه، دلتون بسوزه !
